Η αντικατάσταση του Πρωθυπουργού. Η ερμηνευτική δοκιμασία του άρθρου 38 παρ. 2 του Συντάγματος 1975/1986 ως έναυσμα για την αναθεώρησή του

ΞΕΝΟΦΩΝ I. KΟΝΤΙΑΔΗΣ,  Η αντικατάσταση του Πρωθυπουργού. Η ερμηνευτική δοκιμασία του άρθρου 38 παρ. 2 του Συντάγματος 1975/1986 ως έναυσμα για την αναθεώρησή του,  Αθήνα-Κομοτηνή 2000, 354 σελ.

Το πρόβλημα της αντικατάστασης του Πρωθυπουργού αποτελεί ζήτημα «οριακό», με τη σμιττιανή σημασία του όρου. Η αντικατάσταση του Πρωθυπουργού συνιστά σπάνια και εξαιρετική περίπτωση,εξαίρεση που φωτίζει τον κανόνα.Οι οριακές καταστάσεις προσφέρουν την ευκαιρία αναμέτρησης με ευρύτερα θεωρητικά ζητήματα, με την καθαρότητα και τη διαύγεια που τους προσδίδει η οριακότητα,η διαφορετικότητα και η υφέρπουσα συγκρουσιακή λογική. Στις καταστάσεις αυτές η λειτουργία των θεσμών και ο ρόλος των πολιτειακών οργάνων αποκρυσταλλώνονται στην απώτερη σημασία τους. 

Η εξαιρετική περίπτωση αποτελεί το μίτο για μια εξαντλητική ενασχόληση με ζητήματα που υπερβαίνουν τα στενά όρια της ίδιας της αφετηριακής περίπτωσης. Με αυτή την έννοια, η μελέτη της εξαιρετικής περίπτωσης, συμπυκνώνοντας περισσότερα θεωρητικά προβλήματα, λειτουργεί ως έναυσμα «σπουδής» του συνταγματικού δικαίου, πολλώ μάλλον εφόσον προσεγγίζεται και de costitutione ferenda. Αφορμή για την κριτική επεξεργασία της συνταγματικής ρύθμισης για την αντικατάσταση του Πρωθυπουργού αποτέλεσε η πολιτική κρίση και η επιστημονική αμηχανία που προκάλεσε η ασθένεια τουΑνδρέα Παπανδρέου, από το Νοέμβριο του 1995 έως τον Ιανουάριο του 1996.