Ασφάλεια και δικαιώματα στην κοινωνία της διακινδύνευσης

Χ. ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ – Ξ.Ι. ΚΟΝΤΙΑΔΗΣ – Θ. ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ (Επιμέλεια),  Ασφάλεια και δικαιώματα στην κοινωνία της διακινδύνευσης,  Αθήνα-Κομοτηνή 2005, 305 σελ.

Το πρόβλημα της σχέσης μεταξύ της ελευθερίας και ασφάλειας, όπως εμφανίζεται στην περίοδο που διατρέχουμε σήμερα, αποτελεί το κεντρικό θέμα του παρόντος συλλογικού τόμου. Πώς διαμορφώνεται στην «κοινωνία της διακινδύνευσης» η σχέση έντασης μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας; Τι σημαίνει και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η απρόβλεπτη επαναπολιτικοποίηση των θρησκευτικών ταυτοτήτων, που απειλεί να προκαλέσει μια βίαιη σύγκρουση των πολιτισμών; Ποια νέα κρατική οντότητα και τελικά ποια έννοια της κυριαρχίας προοιωνίζει η «κοινωνία της διακινδύνευσης»; Σε σχέση με το σύστημα των θεμελιωδών δικαιωμάτων, το λεγόμενο «δικαίωμα στην ασφάλεια» αποτελεί ένα δικαίωμα με αυτόνομο περιεχόμενο που μπορεί να ενταχθεί αρμονικά στις δομές του συνταγματικού Κράτους ή μια περιττή ιδεολογική κατασκευή; Πώς εμφανίζεται η αρχή της πρόληψης ως καθοριστική έννοια της «κοινωνίας της διακινδύνευσης» στο συνταγματικό δίκαιο, στο διοικητικό δίκαιο και τη διοικητική επιστήμη, το ποινικό δίκαιο και την εγκληματολογία; Η προοπτική του προληπτικού κοινωνικού κράτους μπορεί να αποτελέσει την απάντηση στην κρίση του παραδοσιακού κοινωνικού κράτους; Ο προσανατολισμός του ποινικού δικαίου και της αντεγκληματικής πολιτικής στην προστασία των «θυμάτων του μέλλοντος» είναι αναγκαίος ή μήπως έχει μόνο συμβολική λειτουργία; Μπορεί και κάτω από ποιες προϋποθέσεις να ενταχθεί μια τρομοκρατική ενέργεια στη συνταγματική έννοια του πολιτικού εγκλήματος; Πώς τίθεται το ζήτημα της ελευθερίας της πληροφόρησης αλλά και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας της πληρότητας, της αντικειμενικότητας, της αμεροληψίας, και της εντιμότητας της πληροφόρησης, σε σχέση με την αρχή της δίκαιης δίκης και το δικαίωμα του κοινού στην πληροφόρηση, στην περίπτωση των «δικών της τρομοκρατίας»;